Infraccións e sancións no dereito urbanístico Galego: unha visión xurisprudencial

Resumo

O artigo 25.1 da C.E. establece que «ninguén pode ser condenado ou sancionado por accións ou omisións que no momento de se produciren non constitúan delicto, falta ou infracción administrativa, segundo a lexislación vixente daquela «e engade no seu parágrafo 3, en alusión ó imprescindible principio de proporcionalidade da sanción administrativa, que «a Administración civil non poderá imporier sancións que, directa ou subsidiariamente, impliquen privación de liberdade». Do contido do texto constitucional despréndese, por unha parte, unha preocupación por recoriecerlle ó administrado as máximas garantías que o ordenamento xurídico debe ofrecer e, por outra, a inexistencia de distinción entre delicto e infracción ou pena e sanción. 

Palabras chave:

infraccións, sancións, dereito urbanístico galego, xurisprudencia

Artigos máis leídos do mesmo autor/a

Pablo González Mariñas, Estudo comparativo das leis 30/1992, do 26 de novembro e 4/1999, do 13 de xaneiro , Revista Galega de Administración Pública: Vol. 1 Núm. 21 (1999)
Pablo González Mariñas, Dúas sentencias sobre o respecto ós principios de mérito e capacidade no acceso e promoción á función pública e o control xudicial da discrecionalidade técnica das comisións xulgadoras: STS do 4 de novembro de 1993 , Revista Galega de Administración Pública: Vol. 1 Núm. 08 (1994)
Javier Álvarez Barbeito, A suspensión das licencias como medida de protección da legalidade urbanística na ley do solo de Galicia , Revista Galega de Administración Pública: Vol. 1 Núm. 21 (1999)

<< < 1 2 3